Ik zie mezelf nog voor die tempel in Chiang Khan staan. Starend naar de monniken die geknield voor een gouden Buddha zitten. Ze dragen oranje gewaden, hun kale hoofden zijn gebogen terwijl hun mantra in mijn oren zoemt. Ik kom net van een riviertocht over de mekong. Heb daar met en ritueel mijn zorgen achter me gelaten en nu ik deze mannen aanschouw rollen de tranen ineens over mijn wangen. Ik voel me naakt en kwetsbaar maar ook bevrijdt. Dus ik laat ze. Reizen is een bron van inspiratie en ik ben dankbaar voor dit soort intense momenten.

Highlight Thailand: Waking up with the Monks
Het is een oud ritueel van de Chang Khan gemeenschap. Bij het opkomen van de zon komt iedere dag een deel van de inwoners naar buiten om witte rijst aan de monniken te geven. Zo verzamelen deze nederige mannen hun dagelijkse kost. Ze bidden, zegenen de gevers en hullen de straat in een serene stilte. Reden natuurlijk om om 05:00 op te staan (niet mijn favoriete tijd;) en de dag met deze monniken te beginnen.

Wie deelt zal terug krijgen
Het is onderdeel van de Thaise cultuur: de wens om met elkaar te delen. Dus is er voor de hele stad een schema zodat iedereen precies weet wanneer het hun beurt is om de monniken voor dag en dauw te begroeten. Rieten mandjes worden tot de nok gevuld met rijst, nette kleding komt tevoorschijn en bloemoffers liggen op de tafeltjes. Bij iedere monnik die voorbij komt verdwijnt een bolletje rijst in de pot, wordt het hoofd gebogen en volgt er een zegening. En terwijl ik mijn rijst verdeel over zeker honderd passerende jongens en mannen, besef ik me hoe mooi het toch is als we met elkaar delen. Zelfs als je er om 05:00 voor op moet staan. Ik geloof het echt: wie deelt, zal terug krijgen. Ja, reizen maakt je rijker (en geven aan anderen ook).

“As you sow, so you reap.”

♥
Vi