Bij aankomst staat er geen zuchtje wind. Toch verraadt de stand van de bomen dat het hier meestal flink waait. Als voormalige inwoner van Scheveningen heb ik al veel over deze plek gehoord: een walhalla voor watersporters die wind nodig hebben (kiters & windsurfers). Zelfs de huizen -die wit zijn en veelal blauwe accenten hebben- doen je aan de zee denken. Maar Essaouira is meer. Veel meer zo blijkt, want wie verder kijkt ontdekt al snel een kleurrijke stad waar cultuur hoogtij viert en waar één van ’s werelds grootste muziek festivals plaats vindt. Laat ik dat nu gaan mee maken:) Eerste een ode aan deze stad van wind en water, waar de een lokale bevolking nog steeds de hartelijkheid van een dorpje heeft. Love it!

De harmonie van Essaouira

Deze stad -compleet met oude stadsmuren, witte huizen, blauwe vissersboten, koperen details en katten- heeft iets bijzonders. Er heerst harmonie. Een eenheid die ik zelfs op mijn foto’s terug zie. Het voelt puur en ambachtelijk. Een verademing. Een plek waar je bij de ene ondernemer visjes koopt, bij de volgende brood, bij weer een ander olijven die je bij de volgende ondernemer zelf mag bakken en zo om kunt toveren tot een lunch voor 5 man. Kosten: 12 euro <juicht> Als dat geen geluksmomenten zijn, dan weet ik het ook niet meer:)

YES, try this when you’re in Essaouira

Ik had geluk want een van mijn reisgenoten –Mohsin op wereldreis– kende zijn ‘way around’. Hij deelde zijn liefde voor het land, het eten en de mensen met ons en leerde ons hoe je het beste uit Essaouira haalt:

Go the local way

# Koop gezouten sardines op straat -die komen rechtstreeks uit zee- en bak ze zelf. Dit is zo puur, dat wil je gewoon niet missen.

# Drink de echte marrokaanse thee -Yes, dat is met een flinke dosis suiker- en laat je niet afschepen met toeristenshit:)

# Bezoek het mooiste culturele festival van Marokko in Essaouira: Gnaoua World Music Festival.

# Koop een puntzak zonnebloempitten. Met zo’n zouten laagje er om. Er is trouwens een officiële manier hoe je ze openen maakt. Mijn pogingen dit een beetje fatsoenlijk te doen gingen redelijk jammerlijk ten onder;)

# Eet Tahin. JUST DO IT.

# Zorg dat je genoeg ruimte in je koffer hebt om een Kelim mee terug te nemen. Nu snap ik waarom onze Marokkaanse landgenoten vaak met tassen vol spullen terug komen (mag ik alvast een wishlist mee geven, pleeeeeeeease?) Believe me… dit wil je:)

Hoe meer ik van Marokko zie, hoe meer het me doet denken aan de mooiste boeken die ik ooit las -le Petit Prince en de Alchemist- ontluikend en leerzaam. Alsof ik in iedere stad een stukje van mezelf kan vinden. Ik ben nog lang niet uitgelezen hier:)

Love,
Vi